Vroeger wilde ik zangeres worden. Let wel: zangeres. Niet beroemd. Want beroemd zijn, lijkt me vreselijk. Ik ben nogal introvert van aard. En dat is ook gelijk waarom een zangcarrière niet bepaald van de grond gekomen is: ik hou gewoon niet zo van mezelf laten zien.
Pas op latere leeftijd (rond de 32) begon ik aan mijn eerste zanglessen. Ik koos voor klassieke zang, omdat me dat een mooi startpunt leek om een goede techniek aan te leren. En hoewel ik geen volle zalen trok, had ik er plezier in en heb ik er inderdaad veel geleerd, met misschien wel als belangrijkste les dat elke stem en de eigenaar/eigenaresse ervan, er mag zijn. Veel mensen durven niet te zingen, omdat ze onzeker zijn of omdat anderen er negatief op reageren. Zo jammer!
De zanglessen lagen een periode stil, je weet hoe dat gaat, druk met dit, druk met dat. Maar vorig jaar ging het toch weer kriebelen. Dat komt ook, omdat ik in een fase zat waarin ik niet lekker in mijn vel zat en daardoor dacht: nu ga ik iets doen wat ik écht leuk vind. In die periode luisterde ik veel naar een zangeres, genaamd Sia, en haar stem en muziek raakten me zo dat ik dat eigenlijk ook wel wilde kunnen. Niet voor een publiek, maar gewoon voor mezelf. En zo koos ik weer voor zanglessen. Deze keer koos ik voor popmuziek, omdat dit toch een stijl is waarin ik mijn gevoel kwijt kan en waarmee ik het meest van mezelf kan laten zien (als het dan toch moet).
Gedurende de eerste les viel al vrij snel op dat er nogal wat winst te behalen viel op het vlak van volume. Ik praat vrij zacht. Ik ben me hier ook wel van bewust, omdat ik heel vaak “sorry, wat zei je?” hoor als ik tegen iemand praat. Dat ik ook met zingen niet het maximale uit mijn stem haalde, verbaasde me dan ook weinig. Met zangles kan je weinig anders doen dan al je schroom van je af gooien en gáán. In het begin lukt dat natuurlijk nog niet helemaal, maar naarmate je vertrouwder raakt met je stem, gaat dat steeds beter. Mijn zanglerares is ook van onschatbare waarde: altijd positief en altijd het geloof dat ik het kan.
Inmiddels kan ik, als ik thuis oefen, mijn volume indelen in drie categorieën. Dat is heel handig, want zo kan ik een beetje meten waar ik nou precies zit.
| 1 t/m 5 | Gewoon lekker huis-tuin-en-keukenvolume, geen gedoe. Tussen 4/5 begint de kat wel de oren in zijn nek te leggen. |
| 6 t/m 8 | De kat hangt inmiddels met platte oren in de gordijnen. |
| 9 t/m 10 | De kat hangt mee te janken in de lamp en de buurman vraagt nog wel eens: "Zo buurvrouw, gisteren weer eens geoefend met zingen?" |
Maar het is heerlijk en ik kan het iedereen aanraden! Soms heeft het zelfs een soort therapeutische werking op me. Als ik blij ben of verdrietig vind ik het fijn om te zingen of simpelweg te neuriën om rustig te worden. Ik sluit me voor 100% aan bij Sia: “I sing for love, I sing for me, I shout it out like a bird set free.”
16 oktober 2017
Van Boetzelaerlaan 24 J
3828 NS HOOGLAND
Tel: 085 - 27 34 988
E-mail: ofni@leverpatientenvereniging.nl
KvK: 40535249
Bank: NL 44 INGB 0000 361 038
ANBI: 820220619
